Indonesië - dag 16 en 17

Dat lui-lekkeren na de kawah Ijen gisteren resulteerde erin dat we besloten van de massage van Herman, Jurgen, Joost, Thijs, Niels en Evi te gaan genieten. Erg lekker!
Bij het ontbijt ontmoetten we de eigenaren Jeroen (NL) en Jenny (ID) met hun dochter Jayjay. Hele energieke ondernemende leuke mensen die de Bangsring Breeze eigenlijk gebouwd hadden als verblijf voor haar moeder, iets dichter bij de haven dan ze eerst woonde, omdat ze zelf op Bali wonen en dus nu makkelijker op bezoek kunnen. Omdat de plek zo mooi is en ze een bedrijfspotentie zagen kunnen er nu ook anderen verblijven. Ze zijn nu even hier om een ervaren chef te introduceren die de discipline in de keuken moet verbeteren. Want die werkt nu iets te traag (net als het internet, maar daar kan ze niks aan doen). Jenny is nogal perfectionistisch aangelegen geeft ze toe, maar dat hadden wij ook al in de gaten. Ze hebben een paradijsje gecreëerd, waarbij alles klopt. 5 kamers en wij waren inderdaad de enige bezoekers. Bedankt, Gerwien, Esther, Thijs en Aiden!
Maar door dat trage ontbijt en de gezellige babbel komen we dus 20 minuten te laat bij Iwan. In een mum van tijd zitten we op de boot. Die doet er een half uur over om de overkant te bereiken, maar dan moeten we nog een ruim kwartier wachten voor een vrije aanlegplaats. De overtocht is van Wouter en Ellen, dank jullie wel!!

Het Hindoestaanse Bali heeft tempels, tempels en veel beelden. Een beetje huis heeft een ommuurd eigen heilig bouwseltje in de tuin; soms een beetje opgetild zodat er onder een winkeltje geopend kan worden. Maar vooral niet verstopt, ze staan allemaal goed in het zicht. Tot onze verbazing neemt Iwan bij het hotel afscheid. Die neemt de volgende boot retour om 15 uur te tuffen naar vrouw en kinderen in Jogja. Blijkbaar hebben we op Bali een andere chauffeur(s). We zien het wel. Tot nu toe verloopt alles vlekkeloos en hoeven we ons nergens zorgen over te maken. Heerlijk. Hotel Adri Assri ligt aan het strand. Je loopt zo de helderblauwe zee in. Top, Eileen, Sander, Linde, Bram en Petra!

Bali is wel een ander eiland. Tenminste op het hele kleine stukje wat we nu gezien hebben lijkt het meer een resort- en vakantieparadijs. Als er dan een local langsloopt met groene takken op zijn nek om z'n dieren te voeden, voel je hier meer het contrast, terwijl ze op Sumatra en Java niet zo erg uit de toon zouden vallen.

Wijn in Indonesië is.... niet te doen. Op de plaatsen waar ze het hadden en we het geprobeerd hebben was het niet goed meer (of nooit geweest). Zo ook hier in het hotel. Dan maar Caipirinha en bier. Erg blij met de cocktails die we van Anouk, Falko en Sacha hebben gekregen!

Indonesië - dag 17

Snorkelen!!! Het Menjagan eiland is vernoemd naar de herten die er rondlopen (en helemaal niet schuw zijn). Om het eiland is een strook ondiep water waar koraal groeit en dus ook tropische vissen zijn te bewonderen. Wij zijn twee keer met ons hoofd naar beneden onder het oppervlak gaan koekeloeren en hebben allerlei moois gezien. We hebben Nemo gevonden! En een bruin visje met een blauw oog, helblauwe, geel gestreepte, oranje-blauwe, een aal. Enorm veel verschillende soorten die daar een beetje rondzwemmen tussen verschillende soorten koraal. Prachtig was het. Soms zwemt er opeens een school wat grotere vissen voorbij en soms ook plastic. Ook hier wordt het koraal bleker en zie je stukken dood koraal door het warme zeewater. Zonde!
Rond Bali zijn drie plekken waar gesnorkeld kan worden en volgens een stel wat we op de boot spreken is dit de mooiste plek. Dus Jan en Jolien, als jullie gaan, zou ik dit gedeelte van Bali niet overslaan. Dank voor deze top ervaring ook aan Menno, Nathalie, Joy, Sierd, Sander, Joe-An, Anja, Cor, Marcel, Corine en Astrid!
Het nadeel van deze houding is dat ik nu een beetje Belanda Goreng ben. M'n rug is verbrand. En Marc's oor zit vol water. Maar ja, dat mag de pret niet drukken. Op advies van tripadvisor hebben we bij warung Prapat Sari gegeten. Lekker lekker. De Indonesische keuken verveelt nog steeds niet!!