Indonesië - dag 20 t/m 23

Indonesië - dag 20

Om 16u00 zouden we worden opgehaald. Dit keer helaas niet. Alles helemaal vlekkeloos verlopen maar de laatste excursie gaat niet door. We worden niet opgehaald en als we de touroperator navragen, biedt die als alternatief een lunch de volgende dag. Maar dan gaan we alweer verder. Het is natuurlijk een feestdag hier vandaag. Misschien heeft dat er mee te maken. Galungan is het feest waarmee de legendarische strijd tussen goed en kwaad herdacht wordt. En eigenlijk tegenwoordig in meerdere mate gaat het over de verspreiding van het hindoeïsme op Bali. Hindoeïsme is overduidelijk de hoofdreligie hier. In het noordwesten (vlak bij Java) waren nog moskeeën te zien en zag je ze ook in aanbouw. In het midden en zuiden zijn we ze nog niet tegengekomen. Iedereen heeft een dagelijks ritueel met wierook, bloembladeren en andere offers in je eigen tempeltje in de oostelijke hoek van je tuin. Maar vergeet niet je auto en scooter te zegenen zodat die je ook veilig houden. Zeker met vorige week Nyepi dag (het nieuwe jaar 1939 volgens de saka kalender) en vandaag de galungan is het druk bij de tempels. Iedereen heeft de sarong aan en allemaal zijn ze op weg met een maand met offers in de handen of op het hoofd. Alle drie de eilanden die we bezocht hebben zijn niet te vergelijken met elkaar, maar Bali springt er wel het meeste uit. We gooien de tripadvisor open en vinden restaurant Terracotta; een stukje verderop als onderdeel van een super-de-luxe resort kijkt dit restaurant van onder een traditioneel dak over de rijstvelden. We hebben een rijsttafel, wijn (!) en een lekker toetje. Het zijn dan geen locals, maar het was wel erg lekker, Jef, Debby, Sybren,
Voor de rijstveldenwandeling van gisteren dank aan Quirine, Richard, Ineke, Sebastiaan en Jitske!

Indonesië - dag 21

We gaan naar Seminyak. We zitten anderhalf uur in de auto, dus we openen het laatste boekwerk in elkaar gezet door Barbara en Erna. Zo ontvangen we de laatste felicitaties. De opzet van de reis en het idee dat we elke dag een cadeautje mogen open maken heeft gewerkt. Wat was dat leuk om te doen iedere keer. Bedankt, Bar!
Als Bali al anders is dan de rest van Indonesië, dan is de omgeving van Denpasar, het zuidelijkste gedeelte van Bali, eerder een enclave van Australië dan dat het nog iets te maken heeft met Indonesië. Ok, voertaal en valuta verraden de boel. Maar het is hier een redelijk standaard toeristen-bedoening. Tot de avond valt. Dan worden er zitzakken op het strand getrokken, heeft elke beachclub een eigen singer-songwriter voor de deur gezet, gaat de verlichting op standje gezellig en zo ontstaat er een mooie sfeer. We eten aan het strand en maken een ommetje langs leuke barretjes, sjieke hotels en hippe clubs. Voor de rest is er niet zo veel op te pennen want wij zijn de laatste dagen in de relaxmodus gezet door Pieter, Carola, Piet, Monique, Joseline, Aerjen, Hidde, Jacqueline, Arnoud, Anne, Nicky en Noor! Proost!

Indonesië - dag 22

Zo relaxen we dag 22 door totdat we tegen de avond de taxi pakken om te gaan eten bij Marlon (Lonny) Gerungan. Jaren geleden heeft Lonny met zijn Reistafel bekendheid vergaard op de Nederlandse tv. Hij is naast televisiekok ook auteur van kookboeken en zanger (met Justine Pelmelay drie albums gemaakt). Wij zij na drie weken rijst wel connaisseurs als het om de Indische keuken gaat, al zeggen we het zelf. Dus kunnen we wel concluderen dat Lonny het koken nog niet verleerd is. Wat was dat ontzettend lekker!!! Zo ongeveer het lekkerst wat wij de afgelopen weken voorgeschoteld hebben gekregen. Vissoep uit een kokosnoot, ayam sateh om je vingers bij af te likken en udang aan tafel ge-goreng-d met eigengemaakte kecap. De rendang is niet sufgeprutteld, maar je kunt de kruiden nog herkennen terwijl het vlees heerlijk mals is. Ik kan nog wel even zo doorgaan, maar het was gewoon allemaal heel erg lekker. Hij heeft natuurlijk al snel door dat wij twee Hollanders zijn, dus heet hij ons welkom in zijn 'D'Roema by Lonny' (wat hij uitlegt en redelijk letterlijk vertaalt als 'thuis bij Lonny'). En zo voelt het ook. Samen met zijn man heeft hij tussen de rijstvelden een oase van rust gemaakt in de drukte van de stad. Deze rust wordt versterkt omdat het niet vol zit met gasten. Laagseizoen. Maar daarom stiekem zoveel leuker en gezelliger. Later blijkt dat Lonny z'n stem ook nog niet kwijt is. Ondersteund door een gitarist grijpt hij te pas en te onpas naar de microfoon. 'La Campagne' of 'het Dorp' kent vanaf nu ook een Indische variant. De melancholische toon van dit liedje typeert de tempo-doeloe sfeer de de hele avond voelbaar is. Heimwee naar de goeie ouwe tijd, zoals veel Indiërs nog hebben of zullen herkennen. We worden toegezongen als verse honeymooners en Marc zingt een liedje van Willeke Alberti mee. De gitarist heeft een beperkt Nederlandstalig repertoire. We eindigen tussen de andere vrienden in de lounge waar nog wijn en woorden vloeien.
Na zo'n ervaring kunnen we niet direct het bed in, dus we gaan nog even de kroeg in.

Indonesië - dag 23

Relax! Bedankt, Lonneke, Stefan, Thom, Laura, Frank, Vief, Leo, Ria, Gerard, Annie, Jorn, Iris, Wenli en Frans!