Indonesië - dag 14 en 15

Na ons ontbijt gisteren hebben we een heerlijk relaxte dag genomen met een boek, in de zon en rond de lodge. We lezen ook al jullie reacties terug! Leuk om te lezen hoe jullie meeleven. :)
Vanmorgen met de driver Iwan afgesproken een uurtje eerder te vertrekken om eventjes uit te stappen in Kraksaan. Daar groeide de vader van Marc als kind op. We wisten al dat er weinig te vinden zou zijn, maar het gevoel er een tijdje rond te lopen was toch speciaal.
Iwan wees een paar koloniale huizen aan. Zelfs als je weet waar je op moet letten is het nog best lastig deze te onderscheiden van huizen in Indonesische stijl. Nu is de kolonisatie natuurlijk al heel lang geleden dus veel huizen zullen al onder handen genomen zijn in de loop der tijd.

Bij de lunch in de buurt van de zee vroegen we om een terras met zeezicht. Dat hebben ze hier niet. Binnen eten en eventueel kun je daarna even langs het strand wandelen. Dat deden we dus maar. Daar was het best druk. Want aan ons werd voorgesteld het 'Police special forces mobile brigade swat team' wat op het strand zat voor een drill. Ik wou zeggen 'in vol ornaat', maar dat was het niet. Ze zaten in hun zwembroek. Wij nog even in spanning afgewacht of er enige activiteit bij die drill kwam kijken, maar helaas, de lunch werd uitgedeeld. Dan gaan we maar verder rijden.

Richting het oosten worden de huizen een tikkeltje groter. Het ziet er allemaal een beetje netter uit. En veel georganiseerder. Opeens mindert Iwan vaart en gaat om zich heen kijken. Hij kent het volgende hotel niet. We rijden een heel smal zijstraatje in hij gaat de weg vragen. Toevallig is dit het juiste straatje en een paar honderd meter verder staat een redelijk nieuw en aardig groot complex. We rijden de oprit op. Dit is het hotel. Meteen drie man personeel die ons de kamer wijst. Wat een coole plek!! Echt een lekker luier-resort! We lopen een trappertje op, langs het restaurant, trappertje op, het zwembad, trappertje op, naar onze kamer. Alles ziet er fantastisch uit. Als we omkijken zien we het. We hebben uitzicht op Bali! We kijken zo over de zee heen en zien de bergen van Bali liggen. Another 'room with a view'!
De kamer zelf is lekker groot en comfortabel; de badkamer is buiten, erg mooi gedaan. Dank jullie wel, Annemarie, Frank, Stanley, Remco!
Aan het zwembad komt Iwan even zeggen dat we om 02u00 opgehaald worden... niks lui lekkeren dus. 's Nachts een excursie naar de Ijen vlakte met een klim naar de krater. Gelukkig zitten we nog half in het ritme van vroeg opstaan. We zien niemand in het hotel. Het lijkt of we de enige gasten zijn. We horen echter genoeg. Oost Java is behoorlijk islamitisch en ze belijden dat vurig. De oproep tot gebed is luid en duidelijk te horen. Onderweg zijn we ook zo'n vijf keer een moskee tegengekomen die in de steigers stond en waarvoor dus mensen op het midden van de straat aan de voorbijrijdende automobilisten om een donatie vragen.
Als zij ophouden is het voor ons ook bedtijd.

Indonesië - dag 15

Want het is alweer vroeg dag. Vroeger zelfs, want hier op de heuvel met Bali in zicht heeft mijn telefoon het ook opeens in de bol en denkt dat de Bali-tijd ingesteld kan worden. En daarop was de wekker ingesteld. We komen dus om 01u00 aan bij de jeep in plaats van 02u00. Wij hebben natuurlijk niks door, want hoe vaak ga je op dit uur op je horloge kijken.... het is gewoon vroeg. De gids & chauffeur kijken wel even op hun klokje maar na een kennismaking gaan we gewoon op pad alsof er niks aan de hand is. Anderhalf uur rijden. We zijn gestegen naar 1800 meter. We stappen uit in het Ijen vulkaan complex. Spreek uit: i-djen. Het complex is (net zoals bij Bromo) vernoemd naar de nog actieve vulkaan. Want naast Ijen liggen Merapi en Raung ook in het Ijen complex. We hebben tijd genoeg (gek, hè) voor een kop thee voordat we verder mogen.
In het stikdonker loopt een colonne van zo'n 50 man drie kilometer naar boven. Halverwege is een tussenstop waar gasmaskers verhuurd worden. Onze gids vindt dat niet zo nodig (we zien het boven wel), maar na de stank van Bromo besluiten wij ze wel te huren. We lopen verder en maken dankbaar gebruik van de maskers. Wat een lucht! Het ademt moeilijker dus het tempo ligt lager. We lopen door naar 2380 meter om precies te zijn. Het is inmiddels 04u30 en nog steeds hartstikke donker. We staan op de kraterrand (blijkbaar) maar we zien nog geen hand voor ogen. We mogen niet afdalen in de krater, want dat is sinds vorige week verboden voor toeristen wegens een eerder ongeval. De stank kan je echt het leven kosten. Er is op dit moment een verhoogde emissie van gifgassen. Een stuk lager zien we in de krater blauwe vlammen. Hier was de nachtelijke wandeling om te doen: het wonderbaarlijke blauwe vuur. Niet iedereen krijgt het te zien, want vaak is het verhuld achter rookgordijnen, maar zowaar mogen wij eens een keer het wonder aanschouwen. Het blauwe vuur is brandend zwavelgas met een temperatuur van 600 graden Celsius. Vanaf deze hoogte is het niet groot en de vlammen zijn lastig te fotograferen, al doe ik m'n best als nieuwbakken nachtfotograaf. Vlak naast de vlam staan twee mijnwerkers zwavel te hakken. Want het is gewoon een werkende zwavelmijn en in de ochtend is het risico het laagst. De zwavel wordt dan in bamboe schoudermanden per 80 kg over het smalle steile paadje naar beneden gedragen. Zelfs zonder zwavel te dragen is het al best een redelijk pittige klim. Bedankt daarvoor, lieve Leelopers, Suzanne, Erik en de mannetjes van Heren4!!!
We lopen verder over de rand van de krater die 722 m breed is. Langzaam wordt het iets lichter; de zon komt bijna op. Geleidelijk ontwaren we steeds scherper een meer naast het vuur. De hele krater is gevuld met turquoise (gifgroen) troebel water. Met een pH van rond de 0.5 is het nogal zuur (We hebben niet voor niks een gids aan onze zijde). Zonder wind ligt het oppervlak volkomen strak waarmee door de reflectie het geheel erg fotogeniek wordt onder de opkomende zon. Wat een fantastisch bijzondere en on-aardse plek. Een van de mooiste plekken op aarde!! Toch moeten we ook de hele route weer naar beneden. Om 09.00 worden we bij het hotel afgezet en hebben we ons dagprogramma er weer op zitten. Even een tweede ontbijt pakken en dan heerlijk lui-lekkeren aan het zwembad.
We hebben weer even op film gezet hoe we de envelop voor dag 16 en 17 openen:

https://youtu.be/5XevIUwnrbU

Tot volgende keer!!